Bu metin, beni derinden etkileyen "Okuma Zekası" kitabından alıntıdır ve şiddetle tavsiye ediyorum;
lütfen imkanınız varsa mutlaka okuyun.


Yorum sizde.


Sene 1965

Karşıma aniden çıkınca ziyadesiyle şaşakaldım. Nasıl bir eda takınacağıma hüküm veremedim, âdeta vecde geldim. Buna mukabil az bir müddet sonra kendime gelir gibi oldum. Yüzünde beni fevkalâde rahatlatan bir tebessüm vardı. Üstümü başımı toparladım, kendimden emin bir sesle, "Akşamı şerifleriniz hayrolsun!" dedim.


Sene 1975

Karşıma aniden çıkınca fevkalâde şaşırdım. Nitekim ne yapacağıma hüküm veremedim, heyecandan ayaklarım titredi. Amma velâkin kısa bir süre sonra kendime gelir gibi oldum, nitekim yüzünde beni ferahlatan bir tebessüm vardı. Üstüme çeki düzen verdim, kendimden emin bir sesle, "Hayırlı akşamlar!" dedim.


Sene 1985

Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım. Ne yapacağıma karar veremedim, heyecandan ayaklarım titredi ama çok geçmeden kendime gelir gibi oldum, yüzünde beni rahatlatan bir gülümseme vardı. Üstüme çeki düzen verdim, kendimden emin bir sesle, "İyi akşamlar!" dedim.


Sene 1995

Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım. Fena hâlde kal geldi yani ama bu iş bizi bozar dedim. Baktım o da bana bakıyor, bu iş tamamdır dedim. Kızı tavlamak için doğruldum, artistik bir sesle, "Selam!" dedim.


Sene 2010

Abi onu öyle karşımda görünce şok filan oldum yani. Oğlum bu iş bizi kasar dedim, fena göçeriz dedim. Enjoy durumları yani ama concon muyum ki ben, baktım ki o da bana kesik, "Sarıl oğlum!" dedim, bu manita senin. "Hav ar yu yavrum?"


Year 2030

When I saw her, ben çok yani öyle işte birden... Off, I don't know man yaa. O da bana öyle baktı. If so âşık len bu manita. "Hay, baby!"