Çevrimdışı

Fyodor Dostoyevski der ki; "Çok gülen çok şey gizler." gerçekten de öyle..
İnsanlar ne kadar çok gülerse o kadar derdi kederi oluyor çoğunlukla.
Acılarını, tebessümlerle bastırıyor.. Bu konuda kompetan oldum ben sanırım.
Rüzgârlı sonbahar akşamlarında arkadaşlarla terasa çıkardık mesela,
çay içerdik, güler eğlenirdik, hepsi de çocukluk arkadaşım idi,
şimdi her biri başka bir şehire ve ülkeye gitti, ne güzel zamanlardı oysa ki..
Halbuki ben yalnızlığa alışkınım. Ama geçmiş aklıma gelince bu yalnızlıktan vazgeçiyorum..
Her neyse; sabah niçin kahvaltı etmiyoruz Ademcim? diyen arkadaşımın davetine icabet edeceğim..
Sabah bir duş alıp, yola koyulmak lazım, ama geç uyandım.. Sanırım sabaha doğru uyurum..
Ece üner'in şimdi bir sözü aklıma geldi; "Hayatımızın yarısını uyuyarak geçiriyoruz, diğer yarısını da uyutularak.." asdjlasjkf
Neyseki; sabah olacak birkaç saat uyku ile uyanacağım. Sevmiyorum aslında sabaha kadar takılmayı film izleyerek vs şekilde..
Uyku düzenimin bir an önce oturması gerekiyor, bu genelde iş hayatım devam edince oluyor, şu mülakat sonucu bir an önce gelse de başlasam işe tekrar.
Şimdi ben bu mesaja böyle kilitlenerek yazmaya devam edersem, baya bi' uzayacak.. Burada noktalayayım bari..

__________________
bir bulut olsam, yüklenip yağsam,
dökülsem damla damla toprağıma.
bir deli nehir, bir âsi rüzgâr,
olup kavuşsam sıradağlarıma..