Çevrimiçi

“Çıkışta ne yapıyorsun, belki merkeze doğru gideriz.”
İçimden okkalı bir küfür salladım.
“Hımm, şey...”
Utangaç bakışlarla döndüm ona, kalbim yeniden hızlandı.
“Sanırım işin var?”
Dudaklarımı sıkı sıkıya kapatmıştım, tuttuğum nefesi verdim.
“Bak Marlo sana dürüst olacağım, çıkışta doktora gitmem gerek, her hafta özel bir klinikte seansa giriyorum.”
“Seans?”
“Psikiyatri.”
Başını salladı, hiç küçümsememiş ya da tuhaf karşılamamıştı. Şaşırmıştım.
“Neden gittiğimi sormayacak mısın?”
Gülümsedi.
“Anlatmak istersen severek dinlerim ama sormam Feg.”
Bu olağanüstü hoşgörü karşısmda neye uğradığımı şaşırmıştım, bir kez daha keyfim yerine geldi. Bu çocuk şimdiden bana iyi gelmişti. Bir armağan gibi. Tanrı'nın aciz Fegel'e doğum günü hediyesi.


Paranoya/Tuba Arık

~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."