Çevrimiçi

“Bunu bana yapmak hoşuna mı gidiyor?” dedim.
Kavga ya da tartışma yolundan gitmeyecektim.
Oldukça sakindim konuşurken.
“Ruh hâlimin istikrarlı olduğu bir gün gördün mü Petra? Ha, söylesene ne olur? Bir gün söyle bana?
235 Geçici mutluluklar beni daha çok hırpalıyor ve ben gitgide daha da kötü bir hâl alıyorum. İyi olmayacağım Petra. Zaman bana iyi gelmeyecek. Günler, aylar, yıllar geçtikçe daha çok delireceğim. Ağlarken gülmeye başlayıp, delirirken akıllanacağım, sonra yeniden delireceğim. Bitmek bilmez bir döngü. İşte bana olacak olan bu. Bunu sen de biliyorsun.”
Başı öndeydi. Ben bütün bunları söylerken bir an olsun bakmamıştı yüzüme. Ona doğru yaklaştım.
“Neden Petra, söyle neden? Bunu bana neden yapıyorsun?”
Gözleri gözlerimi bulduğunda çekip gideceğini sandım. Bir anda yok olacağmı. Hep böyle yapardı çünkü. Ya giderdi ya da beni gönderirdi ama bu kez kaldı ve bakışları benden hiç ayrılmadı.
“Haklısın.” dedi yakıcı bir nefesle. “Bütün söylediklerinde haklısın. Amacım seni delirtmek değil, mutlu etmek. Değişimlerini tabii ki görüyorum ve bu bana haz vermiyor, aksine üzüyor. Her gün, gün yeniden doğduğunda senin için neler yapabilirim diye düşünüyorum Fegel. Bugün seni ne mutlu edebilir? O gün için o şeyi buluyorum ve işe de yarıyor ama günün sonunda yüzüne derin bir hüzün çöküyor. Ve ben aslında o günü kazandığımı değil kaybettiğimi anlıyorum.”
“Peki bu daha ne kadar sürecek? Yağmur dinince mancınığa mı gideceğiz ya da yaptığın salla balık tutmaya mı? Binlerce kez atlarız belki şelaleden.
Geceyi gizli bahçede geçiririz. Yüzlerce şey yapabiliriz Petra ama sadece bu. Burada ikimiz varız. Sadece ikimiz. Sen yaralı bir çocuğu tedavi etmiyorsun. Onu korkularıyla baş başa bırakıp yarasını daha çok açıyorsun.”
236 Bana hiç bu kadar uzun baktığı olmamıştı. Bu beni korkuttu. O kadar yeşillerdi ki insana huzur vermek yerine daha derin bir karanlığa sürüklüyorlardı.
“Söyle.” dedim bir adım yaklaşıp. “Beni şimdi nasıl avutacaksın ya da ne ile kandıracaksın söyle? Kolunun altına alıp yağmurun altında uçurarak mı? Bana geçici zevkler yaşatarak mı? Belki her güne bir masal sığdırırsın. Binbir gece masalları gibi ve ben de böylelikle bir sonraki günü merakla beklerim.”

Paranoya/ Tuba Arık

~

__________________