Çevrimiçi

“Küçük bir çocuğun hayatma habersizce girip öyle birdenbire çıkacağını mı sanıyordun? Hayır Petra, sen olmasan olmaz, bunu artık biliyorum. Eski Fegel yok, sen onu ailesinden, büyüdüğü çevreden alıp kopardın ve yeni bir yaşantı sundun. Bu basit bir şey değil.
Benden gittiğin an ben de yığılır kalırım. Çünkü sen benim korkularımın asıl sebebisin, sen varken korkularımdan kurtuluyorum. Katiline hayran bir kurban gibi.”
Ona bakmasam da gülümsediğini görebiliyordum.
“Korkularımın kaynağında kendimi daha güvende hissediyorum Petra. Bu nasıl hastalıklı bir sebep bilmiyorum ama bana söylediklerin... Marlo'ya olan hislerimi bile devirdi. Aileme olan özlemin bile bir önemi kalmadı.”

Paranoya/ Tuba Arık

~

__________________