|
Yanıt: Tanıyorum, Kinsin Sen!
Önce öldürmesi gereken şeyler, yaşamaya mecbur bırakacak. Sonra o aldığın her ölümcül darbe, doğum sancısı gibi olacak. Görünmez duvarların, acıların, yaraların ve duyguların arasında yapayalnız çürüyeceksin, tükeneceksin, azap çekeceksin, fakat ölmeyeceksin. Ölemeyeceksin. Çünkü ne ölümü isteyecek kadar cesursun ne de hak ediyorsun. Et ve kemikten değil; geceleri gizli gizli yalvarmaktan, gündüzleri de çirkinleşerek yaşlanmaya devam etmekten ibaretsin. Anlayacağın Sami, poşet çay gibi sadece tek kullanımlık hayatın var, ama iki bardak çay çıkarma derdindesin. O yüzden tadını çıkar, harcandığın her şey gibi...
|