|
Yanıt: Tanıyorum, Kinsin Sen!
Aslında bizim hayatlarımız, türü cinayet olan bir kitaptan ibaretti, ancak trajik olan hiç istemediğimiz bir anda ölebilme ihtimalimiz değildi. Asıl trajedi, böyle bir sonu ta en baştan bilerek okumaya devam etmekti. Ya da en iyi ifadeyle, “hayat dediğimiz şey, elinden hiçbir şeyin gelmediğini seyretmek zorunda olduğun, ileri ya da geri saramadığın ve sonunu bildiğin bir filmden ibaretti.”
|