Bir Gülümse vardı geçti gitti hayatımızdan.
Şimdi Astrea olma vakti....

İnsanlar hep bir şey söyler Astrea.
Sende çocuk masumluğu ile inanamaya devam ediyorsun.
Oysa söz vermiştik biz kendimize.
Artık kimse senden daha değerli olmayacak diye...
Yine yanıldık...
Boş ver Astrea.
Sana dünyada hala yer yok...

Ne kadar yakarsan yak bir şeyleri
Aklında değil mi tüm gerçekliği ile..
Şimdi yanan fotoraf mı sen misin Astrea???

söküp atmak istedikçe içimden,
mavilerim kayboluyor...

bir bedeni sevmek
bir ruhu sevmekten daha
kolay geliyor size

bir pencere kenarında bıraktım yarınlarımı.
bir çay demliği kadar kara mavilikler ile.
şimdi güneş hangi taraftan doğar,
gece ne zaman sonuna gelir baharın ortasında?
nedensiz değil bazı şeyler ama,
artık bir amacı yok hiç bir şeyin...
sadece seni sevdim
sonra bittim...