Çevrimiçi

Psikopatlıkla cesaret arasında sadece et parçası vardır. Bunu aşmak için ilk önce kendinize zarar vermeniz gerekir. Ufak çaplı şeylerle başlar ve profesyonel dokunuşlara kadar ilerleyebilirsiniz. Yeterli tekrardan sonra, bunun insanlar üzerinde nasıl durduğunu merak etmeye başlarsınız. Birini kesmek... Birinci sınıf herhangi bir tıp öğrencisinin otopsi yapması gibidir. Her neyse. Sadece bir kez ne kadar ciddi olduğunuzu gösterebilirseniz, insanlar artık her söylediğinize şüphe sızdırmadan inanır. Tek sefer yeter. Somut bir örnek, milyonlarca kurguya yol açar. Yani gerisi düzmece de olsa fark etmez. Kimsenin, bırakın yapmayı, aklına geldiğinde dahi canının yanacağı bir şeyi yaparsanız, işte o zaman sizin yapmadıklarınız için bile önlem alamayacaklarını düşünürler. Buna kabullenme diyorum ben. Ne demek istediğimi anladınız mı?

__________________