Çevrimiçi

Hastanede gelecek zaman diye bir şey yoktur. Geçmiş zamanın tekrarı vardır. Şöyle düşünün, teybe kaset koyarsanız, kaset sadece içindeki parçaları çalar. Başa dönersiniz. Sürekli ve sürekli! Fark ettiniz mi; bilmiyorum ama doktor, hasta, tedavi ve hastane dörtlüsünü anlattım verdiğim örnekte. Siz istediğiniz yere yerleştirebilirsiniz bunları. Her neyse. Hastanede kalma süreniz mide bulandırmaktan öteye sıçramayı başarırsa eğer gereğinden fazla şeyi fark etmeye başlarsınız. Özellikle görmezden geldiklerinizi ve hatta daha önce hissedemediğiniz duyguları bile fark edersiniz. Bunlardan birisi de alışma süresidir. Sevdiğiniz ve sevmediğiniz iki duygu arasındaki zamana “alışma süresi” denir. Ve insan, sevmediği şeylere daha çabuk alışır. Buna “mecburiyet yokuşu” denir. Sevdiğiniz şeylere alışma mesafesine ise “nevrotik düzlük” denir. Şaşırdınız mı?

__________________