Yanıt: Tanıyorum, Kinsin Sen! (Sû-i Zan'a Giriş)
Saçlarımızın dökülmesine, dişlerimizin dökülmesine, açlığa, susuzluğa ve uykusuzluğa... Hiçbir şeye engel olamıyoruz. Kabullenelim, kontrolün başkasında olduğunu. Hiçbir şey bizim elimizde değil. Bugün nerede olursak olalım, ne yaparsak yapalım, daha önceden kurulmuş çalar saat gibiyiz. Nerede öleceğini, nerede can çekişeceğini, nerede yaşayacağını, nasıl seveceğini... Kısacası hiçbir şey bilmiyor insan. Sadece hayal ediyor, sonra da o hayali gerçekleştirmek için çabalıyor. Ömür, bir şekilde geçiyor. Aradaki tek fark; hayallerimin seri katili olanlar “Mavi kabloyu mu kesiyoruz?” diye düşünmüyor yaşamını biraz daha uzatmak için.
Anlıyor musunuz?
|