Ally's Quotes

Çevrimiçi

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."

 

Çevrimiçi

Taşa da olsa anlat. Çünkü bilirim, öyle bir devirdeyiz ki insan çare olamıyor insana...


Lunaparktaki Sessizlik-İbrahim Garip


~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."

 

Çevrimiçi

Üşüyorum ve bu asla bedenen değil.

Lunaparktaki Sessizlik-İbrahim Garip

~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."

 

Çevrimiçi

Diyordu ya yazar bir cümlesinde; "İnsan insanı ya tamamlayamadı ya tam anlayamadı."

Bu cümle her düşüşüme biraz anlam katıyor aslında.

Lunaparktaki Sessizlik-İbrahim Garip

~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."

 

Çevrimiçi

Derdiyle meşgul olanlar başkasının karanlığına asla ışık tutmadı.

Lunaparktaki Sessizlik-İbrahim Garip

~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."

 

Çevrimiçi

“Çıkışta ne yapıyorsun, belki merkeze doğru gideriz.”
İçimden okkalı bir küfür salladım.
“Hımm, şey...”
Utangaç bakışlarla döndüm ona, kalbim yeniden hızlandı.
“Sanırım işin var?”
Dudaklarımı sıkı sıkıya kapatmıştım, tuttuğum nefesi verdim.
“Bak Marlo sana dürüst olacağım, çıkışta doktora gitmem gerek, her hafta özel bir klinikte seansa giriyorum.”
“Seans?”
“Psikiyatri.”
Başını salladı, hiç küçümsememiş ya da tuhaf karşılamamıştı. Şaşırmıştım.
“Neden gittiğimi sormayacak mısın?”
Gülümsedi.
“Anlatmak istersen severek dinlerim ama sormam Feg.”
Bu olağanüstü hoşgörü karşısmda neye uğradığımı şaşırmıştım, bir kez daha keyfim yerine geldi. Bu çocuk şimdiden bana iyi gelmişti. Bir armağan gibi. Tanrı'nın aciz Fegel'e doğum günü hediyesi.


Paranoya/Tuba Arık

~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."

 

Çevrimiçi

Koluma bakıp acıyıp acımadığını sormuştu. Ben de o yanımdayken dünyanın bütün acılarının vız geldiğini söylemiştim.

Paranoya/ Tuba Arık

~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."

 

Çevrimiçi

“Bu evi buraya nasıl yaptın?”
“Tek başıma yapmadım tabii, mühendisler, işçiler getirdim. Bitmesi yıllar sürse de malzemeleri taşımam birkaç ayımı aldı.”
134 “Sonra?”
“Sonra mı Feg, sonra Tac Mahal'i yaptıran Şah Cihan'm, işçilerini aynı eserden bir daha yapmamaları için ellerini kestirmesi gibi ben de burayı kimseye söylememeleri için hepsini öldürdüm.”
Tüylerim aynı anda diken diken olurken ellerimle derimi sıvazladım. Kalbime büyük bir ateş düşmüştü.
Benim için ölen insanları düşündükçe bu yükün altından nasıl kalkacağımı düşündüm. Suçu olmayan masum insanlar. Dişlerimi bütün gücümle sıktım.
Ellerimi serbest bıraktım, terlemişlerdi. Gözlerim dolu dolu aldım nefesimi ve öylece verdim.
“Sen, sen ne hakla o insanları öldürebilirsin ki, ne hakla? Benim uğruma ölmüş insanlarla kurduğun bu eve beni ne yüzle getirebilirsin? Sen...”
Cümlemi tamamlayamadım ve akan gözyaşlarımı elimle silerken ondan ilk kez iğrendim.
“Beni öldür!” dedim. “Öldür, bu eziyeti bitir lütfen, dokuz yıl önce yarım bıraktığın işi tamamla.”
Karşıma dikilip vurdumduymazca suratıma baktı.
“Demek ki konuşmak için bile erkenmiş, şimdi git dinlen. Beni anlaman uzun zaman alacak.”
“Seni...” dememle birlikte gözden kayboldu. O gitse de ben bitmemiş cümlemi tamamladım, “...hiçbir zaman anlamayacağım Petra, hem de hiçbir zaman.”

Paranoya/ Tuba Arık

~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."

 

Çevrimiçi

Tanrı, hayalleri insanlar anlık da olsa mutlu olsunlar diye bahşetmişti. Bunu şimdi daha iyi anlıyordum.

Paranoya/ Tuba Arık


~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."

 

Çevrimiçi

“Gözlerine bakmanın verdiği hazzı dünyanın hiçbir yerinde görmedim Fegel. Birçok kadın tanıdım, birçoğunu da sevdim. Sevmem onları öldürme isteğime engel olmadı. Ama sen, sendeki şeydi beni durduran, yolumdan alıkoyan. Şimdi söyle; kim kime teslim Fegel, kim kime teslim?”

Paranoya/ Tuba Arık

~

__________________
"Bir şey ummaz olursan, korkmaz da olursun."