İçindeki Cümleyi Söyle

Dizi mi izlesem?
Yoksa matematik mi çalışsam?
Sabah 06.30'da uyuyorum,
sıkılıyorum o vakte kadar.

Ramiz Karaeski kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı

Üniversite zamanları, öncesi ve sonrasında; kısacası hayatımın çok büyük bir zamanında uyku saatim böyleydi. Uyku düzenimi hep kurmaya niyet etsem de bunu bir türlü gerçekleştiremezdim. 2020 yılında mesaili çalışmaya başladığımdan beri mecburen düzene girdi. Artık hafta sonları, tatiller ve bu gibi durumlarda eski günlerime dönmek adına kaçamaklar yapıyorum. Bilimsel olarak uyku düzeninin kurulmuş olmasının insan için faydalı olduğu, insanın biyolojik bir uyuma saatinin olduğu falan söylenir. Ama böylesi de güzeldi ya. ^^

Böylesi daha hoş, gece fazlasıyla güzel ve bunu uykuyla geçirmek istemiyorum. Sessizliğin, yalnızlığın ve yıldızların hâkimiyeti altında olduğu için seviyorum sanırım. Bu yüzden her gün 06.00 civarı uyuyup öğlen 12.00'de kalkıyorum. Hatta bi' dönem bu düzensizliğimden mütevellit 1 gün nöbet 3 gün tatili olan meslekler aradım hep.
Düzenli uykuya girince monotonlaşacak ve modern çalışma hayatının kölesi olacağım diye düşündüm hep.
Sanırım herkesin zaman zaman kaçamak yapmak istemesinin bi' nedeni de bu durağanlıktan sıyrılmak. ^^

Ramiz Karaeski kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı

Öyleyse; ben elendim, siz devam edin. Gelecekte bir gün avukatlığı bırakıp, yazılımcılık ya da siber güvenlik üzerinden ana meslek olarak devam edersem ya da hepsini salıp; hayalimdeki müzisyenlik ve taklit ile tamamen Ata Demirer stili bir devamlılık sağlayabilirsem ben kaldığınız yerden yetişirim size. Hoş; ülke olanakları henüz sanata değer noktasında fazlasıyla elverişsiz, bu yüzden bu benim açımdan ütopya ne zaman gerçekleşir bilemem. Belki de hiç gerçekleşmez. Ama bahsettiğiniz koşulların, sıradanlığın, monotonluğun, herkesleşmenin karşısında elimden geldiği ölçüde direncimi sürdürmeye çalışıyorum bakalım.

Ülkede sanat ruhu barındıran
beyaz yakalılar kaldı mı sahiden?
Gözlerim yaşardı!
Ütopyalar mavi gezegenin dışına çıkmamızı sağlayan ve bu dışındalığın derin sularında yüzerek hayata bambaşka bi' pencereden bakmamızı sağlarlar. Bu nedenle onlara sıkıca tutunmanı tavsiye ederim. Hayal kurmak ve hayalciliğin esiri olmak arasında bi' hayli fark var çünkü.
Sağlıkçı olan fakat Türkolog ve yazar olma hülyaları taşıyan biri olarak, yazdıklarını okurken kendimi görür gibi oldum. Nice direnişlere ve gerçekliğin ete kemiğe büründüğü ütopyalar dileyelim o hâlde!

Ramiz Karaeski kullanıcısının gönderdiği mesajdan alıntı

Kesinlikle. İnsan hayallerinden vazgeçtiğinde yenilir diye düşünenlerdenim. Bu forumda da paylaşmıştım. Zamanında Barış Manço taklidiyle bir şarkısını seslendirmiştim. Dinlemeni ve gecene renk katabilmeyi umarak aşağıda konu linkini gönderiyorum. Vocaroo linki hala sağlammış. Geçen Yıl Yaptığım Barış Manço Taklidi

Tok bi' sesin var, bence başarılı.
Barış Manço'ya benzetmek çok zordur,
daha farklı sanatçılara da evrilebilirsin.
Kendini iyi yetiştirdiğin ve gelişime açık olduğun
müddetçe başarısız olma potansiyelin yok bence.

Yenilenlerden olmayalım.
Fakat en çok da denemeden
yenilenlerden olmayalım,
bu daha kötü.